ALLES KOMT UIT DE KINDERJAREN: WAT HET GEVOLG KAN HEBBEN VAN AUTORITEIT EN DEMOCRATISCH ONDERWIJS

Wat in de kindertijd in ons wordt gelegd, heeft vaak niet alleen gevolgen - het wordt de basis voor het opbouwen van een persoonlijkheid. Levensattitudes die tijdens het onderwijs worden gevormd, kunnen zowel mensen helpen als hun leven verpesten. De twee meest voorkomende vormen van ouderschap zijn autoritair en democratisch. Laten we samen uitzoeken welke gevolgen ze kunnen dragen en hoe ouders hetzelfde lot voor hun kinderen kunnen vermijden.

Twee kanten van dezelfde munt. Of niet?

Een autoritaire vorm van ouderschap is een concept waarin er altijd iemand is wiens mening kinderen onvoorwaardelijk moeten gehoorzamen. Het onderdrukt de wil van het kind, staat hem niet toe zich te ontwikkelen en leidt tot een langzame ontwikkeling van die kwaliteiten die verantwoordelijk zijn voor creativiteit.

Op volwassen leeftijd is een kind met een dergelijke opvoeding anders:

• schending van het vermogen om verantwoordelijkheid te nemen voor hun acties;
• onwil om betrokken te raken bij vitale kwesties en besluitvorming op zich te nemen;
• passiviteit met betrekking tot bijna elk probleem.

Kinderen die opgroeien in een omgeving waar hun mening wordt genegeerd en onderdrukt, groeien op tot mensen die niet eens de eenvoudigste beslissingen kunnen nemen. Ze hebben dit mechanisme gewoon niet. Zulke mensen konden niet van keuze naar de gevolgen ervan gaan, omdat ze niet de eerste stap hadden - keuze.

De democratische vorm van onderwijs kenmerkt zich door een harmonieuze combinatie van vrijheid en duidelijke regels die alle gezinsleden in acht nemen. Bij zo'n opvoeding verschuift de hele focus van 'mogelijk' en 'niet' naar de persoonlijkheid van het kind. Ouders lichten elk verbod en verzoek toe, geven keuzevrijheid en bieden opties die voor het kind veilig en voor hem interessant zijn. Als gevolg hiervan zijn kalme, niet-neurotische individuen die kritiek kunnen waarnemen, klaar om hun mening te verdedigen en zelfverzekerd op te groeien.

Basisprincipes van democratisch onderwijs:

• ouders verbieden en staan ​​niet toe, maar leggen uit waarom en hoe de gedragsregels in het gezin werken, en waarom iedereen zich eraan houdt, en niet alleen het kind;
• ouders geven zowel zichzelf als het kind het recht om een ​​fout te maken, evenals het recht om deze fout te herstellen;
• het kind kan kiezen: wat te doen, wat te eten, welke kleding te dragen, ook al omvat deze keuze niet altijd alle mogelijke opties;
• ouders moedigen het verlangen van het kind aan om nieuwe dingen te leren, duwen hem niet weg, beantwoorden vragen;
• het kind wordt niet gedwongen om te doen wat hij niet leuk vindt, maar gemotiveerd;
• zowel ouders als het kind zijn verantwoordelijk voor de gevolgen van hun keuze, ze kunnen schuld bekennen, om vergeving vragen, of omgekeerd, laten zien dat hun keuze de juiste was;
• met zo'n opvoeding is er geen plaats voor veroordeling en afwijzing in het gezin.

Natuurlijk kunnen alle ouders fouten maken en een kind opvoeden in minder dan ideale omstandigheden. Maar zelfs met een gedeeltelijk democratische opvoeding groeit een kind meestal psychisch gezonder op en is het klaar voor de volwassenheid dan met een autoritaire opvoedingsvorm.

Je bent gegroeid - wat nu?

Als mensen op volwassen leeftijd problemen krijgen met werk of privé, weten ze niet wat ze moeten doen. In dit geval moet je naar de wortels zoeken en geen oppervlakkige problemen oplossen. Tijdens het zoeken vinden ze net die patronen en houdingen die in hun vroege kinderjaren in hun hoofd werden gelegd - autoritaire, harde ouders die hen geen keuzevrijheid gaven.

Het schema om met dergelijke attitudes te werken is altijd hetzelfde: eerst moet je je ervan bewust worden, dan verkeerde attitudes uitwerken en pas dan nieuwe vormen. Deze instellingen moeten niet alleen worden gemaakt, maar ook worden hersteld - zo diep dat ze de oude overlappen en eerst op het niveau van reflexen werken.

Het resultaat van dergelijk werk kan een verandering in de situatie met werk zijn, een toename van de welvaart in het gezin, de studie van trauma's uit het verleden en het vermogen van een persoon om eindelijk een gezonde relatie aan te gaan. En, belangrijker nog, de mogelijkheid om kinderen op te voeden in een gezonde sfeer.

Lifehack: hoe je het leven van je eigen kinderen niet breekt

Het komt vaak voor dat mensen die in een autoritair gezin zijn opgegroeid gewoon geen andere manieren zien om met een kind om te gaan. Ze baren hun kinderen en volgen het beproefde - maar verkeerde - pad. In hun gezin zijn kinderen verplicht te gehoorzamen, ze groeien ongelukkig op en verliezen heel snel hun individualiteit. Hoe het te vermijden?

Nadat ze hun eigen problemen hebben opgelost, kunnen aanstaande ouders hun eigen geschiedenis herhalen en zichzelf herhalen en buiten de gebaande paden treden. Het is goed als mensen zich bewust zijn van de problemen met hun autoritaire opvoeding in het verleden, zelfs voordat ze een kind hebben. In bijzonder moeilijke gevallen is het belangrijk en noodzakelijk om de hulp in te roepen van psychologen.

Met een competente benadering van uw eigen problemen kunt u niet alleen uw problemen oplossen, maar ook de basis leggen voor een gelukkig leven. En onthoud, het is nooit te laat om met de houding van kinderen te werken - gedragsverandering kan vruchten afwerpen, zelfs als uw kinderen al volwassen zijn.