HOE FEMINISTEN KLEDEN?

Van tijd tot tijd krijg ik opmerkingen op sociale netwerken over waarom ik er "verkeerd" uitzie, natuurlijk van mensen die geen stijlopleiding hebben genoten. Van vrouwen die zichzelf nog steeds niet hebben geaccepteerd en zelfs helemaal niet over het onderwerp hebben nagedacht, dat het leuk zou zijn om aandacht te besteden aan hun essentie en hun verlangens. En wanneer een vrouw zichzelf niet accepteert, gaat ze op zoek naar fouten en tekortkomingen bij anderen om ze in te passen in haar illusoire wereld, waar alles "eenvoudig, maar smaakvol" is, "het belangrijkste is dat een persoon goed is" , “een vrouw moet”, “dus alleen zij die rondlopen kleden zich aan”, enz.

"Wat heeft feminisme ermee te maken?" - je vraagt. Ja, ondanks het feit dat feminisme ons in principe geen slaper, een pollepel, een hamer in onze hand geeft, geeft het ons de mogelijkheid om te doen wat we willen, zonder terug te kijken naar wat anderen lijken te denken dat juist is.

Hoe feministisch te kleden?

Toch is agitatie en propaganda voor ons land een heel grappig fenomeen. We zijn opgevoed met films en met de subjectieve opvattingen van mensen die voor het eerst naar het buitenland gingen. En natuurlijk, rekening houdend met het feit dat ideeën over het 'juiste' leven van een vrouw werden gevormd tijdens bijna een eeuw Sovjetmacht, gaven deze mensen zoiets als het volgende uit:

• Duitse vrouwen zijn vreselijk lelijk en kleden zich als mannen op een bouwplaats.
• Amerikaanse vrouwen weigeren allemaal om voor hun uiterlijk te zorgen en gaan ongeschoren en in vreselijke kleren.
• Engelse vrouwen zijn primitief en zien eruit als Margaret Thatcher.
• In de metro naar hun werk rijden deze vreemde vrouwen in sportschoenen en een pak, maar alleen op kantoor trekken ze schoenen aan.
• Ze dragen jurken die niet passen (het is oké dat deze uitspraak vooral komt van degenen die geen figuur hebben?).
• Alle vrouwen "in het buitenland" kleden zich erg saai!

En weet je, ik geloofde ook in dit alles, totdat ik op 20-jarige leeftijd begon te reizen en te observeren hoe vrouwen uit andere landen zich gedragen en hoe ze leven!

Ik zag het volgende:

• De Duitsers zien er elegant uit: er zijn geen felle kleuren, make-up en hakken om zeven uur 's ochtends, alle kleding is van zeer hoge kwaliteit, goede kwaliteit en comfortabel.
• Goed gedaan Amerikanen - ze brachten comfortabele schoenen in ons leven en die beruchte jurk met sneakers of sneakers, die we 15 jaar geleden niet eens konden bedenken.
• Engelse vrouwen zijn over het algemeen trendsetters.
• Elke vrouw in het Westen kleedt zich zoals ze wil en comfortabel is.
• Elke vrouw in het Westen was zeer verrast toen ik op het idee kwam dat je je zogenaamd voor mannen moet kleden.
• Elke vrouw in het Westen begrijpt van kinds af aan dat kleding aan de ene kant een middel is om zichzelf uit te drukken en aan de andere kant een kans om geaccepteerd te worden in een bepaald bedrijf waar een dresscode vereist is.

Ik was vooral getroffen door de mate waarin alle vrouwen, zelfs als ze 'vreemde' kleding dragen vanuit een algemeen aanvaard standpunt, er harmonieus uitzien in deze kleding.

En waarom allemaal?

• Maar omdat ze zich volledig zelfverzekerd voelen:
• in deze sneakers, in schoenen met hakken;
• in een tasjurk, in een schedejurk;
• in klassieke broek, in gescheurde spijkerbroek;
• in een rok tot op de grond, in een mini- of midi-rok;
• in leggings met luipaardprint;
• in helder of vervaagd;
• rocker of vrouwelijk.

En wat nog interessanter is, bijna alle vrouwen die zelfverzekerd en divers zijn in hun stilistische zelfexpressie, hebben helemaal geen gebrek aan aandacht van mannen!

Dat wil zeggen, het blijkt (!), Nu hoef je er niet uit de verte als een "prooi" uit te zien, die een man onmiddellijk naar het kadaster wil brengen. Maar in Rusland hebben we nog steeds veel cursussen over hoe je je voor een man moet kleden.

En het resultaat is betreurenswaardig.

Ik kan me een vrouw met een moderne samenleving en een modern ritme op hoge hakken voorstellen in de metro tijdens de spits. En als er toch een gebeurt, dan zegt haar uitdrukking in de ogen "om deze kussentjes zo snel mogelijk te verwijderen", wat haar helemaal niet dichter bij het plezier brengt om haar individualiteit uit te drukken.

Wat zeggen de mannen?

Ik heb ooit een enquête gehouden op sociale netwerken onder mijn mannelijke abonnees over wat ze niet leuk vinden aan dameskleding.

De antwoorden maakten me eerlijk gezegd aan het lachen! Alles wat vrouwen verdedigden als "aantrekkelijk voor mannen", identificeerden mannen als weerzinwekkende elementen:

• hoge hakken (“weinig mensen weten hoe ze erop moeten lopen, ze zien er onhandig uit”);
• overal korte rokjes, en zelfs met hakken (“laatste kans?”);
• transparantie ("alleen geschikt in bepaalde gevallen, maar niet op kantoor - leidt af en ergert, maar trekt niet aan");
• pailletten ("waarom?").

De unanieme mening van de respondenten was dat een vrouw er goed uitziet als ze zich goed en zelfverzekerd voelt. We kunnen dan ook concluderen dat alles gedragen kan worden. Je kunt jezelf op elke manier uiten. Individualiteit trekt!

Dit is waar stilistisch feminisme om draait.

Mee eens, een leuke bonus?